Waarom je water misschien slimmer is dan je ex
En waarom de woorden die je ertegen fluistert misschien belangrijker zijn dan het etiket
Je ex had altijd gelijk. Tot die ene ruzie over wie de vaatwasser moest uitruimen, en plots bleek dat drie jaar relatie kon verdampen als water op een hete plaat. Water daarentegen? Dat luistert. Dat reageert. En volgens een groeiend aantal onderzoekers, én iedereen die ooit bewust een glas water dronk , is het misschien zelfs wijzer dan je dacht.
Wat als water een geheugen heeft?
Levend water klinkt als iets uit een sprookje waar kabouters je glas vullen. Maar het is eigenlijk gewoon water dat zo dicht mogelijk bij zijn oorsprong blijft: licht gemineraliseerd, niet gekookt of vol chloor, en vooral niet wekenlang in een warme loods in plastic sudderend als een vergeten maaltijd.
De Amerikaanse wetenschapper Gerald Pollack ontdekte iets bijzonders: water gedraagt zich anders rond celmembranen en oppervlakken. Hij noemde het exclusion zone water. Water dat zich tijdelijk ordent, bijna als een vloeibaar kristal. Alsof het zichzelf organiseert. Of dit effect ook in je glas gebeurt is nog niet zeker, maar het idee dat water meer is dan simpelweg H₂O begint serieus genomen te worden.
En dan is er nog de spirituele kant: frequentie. Hoe zuiverder het water, hoe helderder de energie. Kraanwater is Spotify op shuffle met de irritante advertenties tussendoor. Levend water is vinyl, dezelfde muziek, maar je voelt het verschil tot in je botten.
Het experiment dat de wereld verdeelde
In 1999 deed de Japanse onderzoeker Masaru Emoto iets radicaals. Hij liet water blootstellen aan verschillende dingen: positieve woorden (“dankjewel”), klassieke muziek, gebeden. En ook aan negatieve woorden (“ik haat je”), heavy metal, verwensingen. Daarna vroor hij het water in en fotografeerde de kristallen onder een microscoop.
Het resultaat?
Water dat liefdevol aangesproken werd, vormde schitterende, symmetrische kristallen, als sneeuwvlokken die perfect getekend zijn. Water dat verwenst werd, toonde chaotische, gebroken patronen, alsof het letterlijk kapot ging van de negativiteit.
Critici zeggen terecht: zijn methode was niet wetenschappelijk genoeg. Geen dubbelblinde testen, geen herhaalbare protocollen. Maar, en dit is belangrijk, zelfs sceptici erkennen dat trillingen, geluidsgolven en frequenties wél invloed hebben op hoe water zich gedraagt. Dat heet cymatics: de studie van hoe geluid patronen maakt in materie. Zoek maar eens “cymatics water” op YouTube, het is mind-blowing.
En dan wordt het pas echt interessant: jouw lichaam bestaat voor 60–70% uit water. Je hersenen voor 75%. Als water kan reageren op trillingen en frequenties… waarom zou jouw intentie – de gedachten en woorden die je uitspreekt , dan geen verschil maken?
Nala, mijn kat, koos de kant van levend water
Ik besloot het zelf uit te proberen. Een week lang alleen nog levend water. Geen verwachtingen, gewoon nieuwsgierigheid.
De eerste avond zat ik op de bank met een glas. Nala, mijn kat die normaal op afstand blijft en zich gedraagt als een koningin die je moet aanbidden, sprong plots op de leuning naast me. Ze strekte zich uit, haar pootje richting mijn halfvolle glas, alsof ze wilde zeggen: “Oké mens, dát klopt eindelijk.”
Toeval? Misschien. Maar wie een huisdier heeft, weet: dieren voelen dingen aan die wij wegdenken. En Nala had nog nooit interesse getoond in mijn waterglas, laat staan zo rustig naast me komen liggen. Haar allarmknoppen waren uitgezet.
Ik ben benieuwd wat ik ga voelen na een week. Lichter? Helderder? Minder ruis in mijn hoofd? Of gewoon hetzelfde? Misschien voelt het alsof iemand de instellingen van mijn zenuwstelsel heeft gereset.
Placebo? Zou kunnen. Maar waarom zou ik dat kleineren? Als intentie en aandacht al een placebo-effect kunnen creëren, dan is dat op zich al bewijs dat je gedachten invloed hebben op je lichaam.
De keerzijde: wanneer water een nachtmerrie wordt
De meeste flessen in de supermarkt hebben meer gereisd dan jij vorig jaar. Plastic flessen in vrachtwagens, maanden opslag in loodsen die warmer zijn dan de oksels van een metalhead op een festival.
Het resultaat? Een cocktail van micro- en nanoplastics. Onderzoekers vonden in populaire flessenwatermerken gemiddeld 240.000 nanoplastics per liter. Dat zijn meer deeltjes dan er frietjes in een middelgrote zak van de frituur passen… en die drink je naar binnen.
“Dan neem ik glazen flessen,” denk je. Slimmer, maar ook niet perfect. Metalen doppen kunnen microschilfers verf verliezen, waardoor je water soms meer glitter bevat dan een kind na een knutseluurtje. Niets is perfect, maar sommige keuzes zijn gewoon minder slecht.
Drie dingen die je nu kunt doen
Bewaar je water als een geheim
Koel en donker. Warm water uit plastic is alsof je soep bewaart in een zwembroek. Gewoon niet doen.
Kies licht gemineraliseerd water
Je nieren houden van een lichte partner, niet van water vol natrium en mineralen die ze moeten filteren als een overwerkte barman op oudejaarsavond. Check het etiket: hoe minder mg/L, hoe beter meestal.
Fluister iets liefs in je glas
Letterlijk. “Dankjewel.” “Ik waardeer je.” Of gewoon stilte met liefdevolle aandacht. Als Emoto ook maar half gelijk had, programmeer je hiermee het water dat straks door je cellen beweegt. En als hij ongelijk had? Dan heb je in ieder geval een moment van dankbaarheid gecreëerd, en dat alleen al verlaagt je stresshormonen.
Een toast op je trillingen
Eeuwenoude tradities noemen water de spiegel van de ziel, de stroom waaruit alles geboren wordt. Misschien is water gewoon dorstlesser. Misschien een stille getuige van jouw intenties. Maar wat als het allebei tegelijk kan zijn?
Fluister een woord van liefde naar je glas. Zie hoe het oppervlak zacht rimpelt, als een geheim antwoord. En voel hoe datzelfde ritme door je eigen lichaam stroomt want jij bént voor het grootste deel water.
Je ex luisterde niet. Water wel.
Proost op de trilling van jouw bewustzijn. 💧
Pollack, G. et al. Exclusion zone water: PMC7404113
UNSW (2022) Kritisch over “structured water”: UNSW Science
NIH/PNAS (2024) Nanoplastics in flessenwater: NIH Study
ANSES (2023) Microplastics uit metalen doppen: ANSES rapport
Emoto, M. Messages from Water (1999). Niet peer-reviewed, wel invloedrijk. Bekritiseerd én geliefd.
Cymatics & sound frequencies Voor de visuele nerds: zoek “cymatics water” op YouTube
Jouw beurt: Fluister vandaag iets liefs in je glas en laat het me zien. Deel een foto of een zin met #LevendWaterExperiment. Welke woorden geef jij mee aan het water dat jou vormt?