Leven met betekenis: de weg van Ikigai

Een uitnodiging tot vertraging, verbinding en vervulling

Vorige week kreeg ik een mail waarin een, voor mij belangrijk woord me me weer wakker schudde en een lach op mijn gezicht bracht.
Een woord waar velen misschien nog nooit van gehoord hebben, maar dat zóveel omschrijft. Zoveel omvat.
Dat woord was: Ikigai.

Alsof het me even stilzette. Ik kende het al maar had het nog niet bij anderen gehoord of gelezen en deze mail bracht mij alleen al om dit woord blijdschap. Een vrouw die van uit haar Ikigai wil bijdragen aan het KernBos.
Alsof iets fluisterde:
“Hier. Hier zit het. Dit is wat je al zo lang aan het voelen bent.”

Mensen die mij kennen weten dat er voor mij geen toeval bestaat. Alles is met een reden ook al snappen we niet altijd waarom, vinden we het niet eerlijk of misplaatst. Ondertussen, terwijl ik de weg naar mijn levensmissie zelf uitteken en volg pad kwam ebben gevoelens van frustratie of gejaagdheid weg. Het mag zijn zoals het is en het tempo wordt bepaald door wat wij niet kunnen bekneden naar onze wil. Net nu zovelen van het gevoel hebben te verdrinken in verwachtingen, werktempo en vervangbaarheid, de maatschappij, de overheid. Alles lijkt te trekken, te eisen, te duwen.
En je blijft maar geven. Als hardwerkende man, als ouder, als zorgende, als overlever. Tot je nog net met je lippen boven water blijft.

Misschien is dit dan hét moment om terug te keren.
Naar je Kern.
Naar datgene wat jou drijft, zacht, maar krachtig.
Naar jouw Ikigai.

Wat is Ikigai?

Ikigai (生き甲斐) komt uit Japan en betekent letterlijk: “reden om te leven” of “waarvoor je ’s ochtends opstaat”.
Het is de plek waar vier cirkels elkaar raken:

– Wat je graag doet
– Waar je goed in bent
– Wat de wereld nodig heeft
– Waar je (eventueel) voor betaald kunt worden

Het is geen carrièreplan, geen prestatie, geen eindpunt.
Het is een levend kompas, diep verbonden met wie jij bent.

Waarom Ikigai nu zo relevant is

We leven in een tijd waarin ‘moeten’ vaak de boventoon voert.
We zijn gaan geloven dat onze waarde afhangt van wat we opleveren, hoeveel we produceren, hoe goed we functioneren.
Maar er is een ander pad.
Een pad dat niet vraagt om harder, maar om echter.

Ikigai gaat niet over méér doen.
Het gaat over kloppender leven.

Soms zit je ikigai in iets groots, een missie, een project, een levensdoel.
Maar vaak kan het ook in iets kleins schuilen:
Zorgen voor dieren die heling brengen.
Een gesprek voeren dat echt raakt.
Iemand terug in contact brengen met zichzelf, via stilte, via natuur.

Hoe ontdek je jouw Ikigai?

De ontdekking begint vaak met een gevoel. Een soort heimwee naar jezelf.
Je hoeft het niet allemaal te weten.
Begin gewoon met stilstaan bij vragen als:

– Waar verlies je jezelf in op een goede manier?
– Wat gaf je als kind een sprankel?
– Wat in de wereld raakt jou zó diep dat je er iets mee wil doen?
– Waar kloppen je hart en handen vanzelf samen?

Laat de antwoorden zachtjes komen.
Niet geforceerd.
Wel eerlijk.

Ikigai in Het KernBos

In Het KernBos willen we mensen helpen herinneren. Herinneren wie ze zijn. Wat ze verlangen. Wat hen beweegt.
Want we geloven dat ieder mens een eigen plaats heeft in het grotere geheel, niet op basis van nut, maar op basis van ziel.

Je hoeft geen rol te vervullen om waardevol te zijn. Je bent al waardevol.
En wanneer je jouw ikigai leeft, dat unieke samenspel van zijn, doen en betekenis, dan wordt dat voelbaar voor de wereld.

Het is dan niet ‘drukker’, maar dieper.
Niet ‘meer’, maar echter.

Voel jij het ook?

Misschien heb jij ook zo’n moment gehad.
Een woord. Een brief. Een ontmoeting die iets in gang zette.
Of misschien voel je gewoon: “het moet anders, maar ik weet nog niet hoe.”

Kom.
We wandelen samen.
Niet om snel ergens aan te komen, maar om je weer te verbinden met je eigen kompas.

“Je hoeft niet te weten waar je eindigt. Alleen waar je nu bent. En of het klopt.”

Het KernBos